Sposoby wykorzystania ziół

Fitoterapia to bardzo szeroka dziedzina. Rośliny mogą być bardzo pomocne w zmaganiach z chorobą, jednak trzeba wiedzieć nie tylko jakie zioła stosować, ale również w jakiej formie.

 

 

Odwary

We wszystkich przypadkach, z wyjątkiem czajnika termicznego, zioła warzone są wodą o temperaturze 80-95 stopni, a nie wrzątkiem.

1. Parzenie w zwykłym czajniczku
Plusy:
1. prostota
2. znajomość drogi – łatwo się do tego przyzwyczaić
3.obecność czajnika w każdym domu
Minusy:
1.podczas warzenia roślina oddaje tylko część zawartych w niej substancj

2. Parzenie w termosie.
Parząc w termosie nie dokręcaj pokrywki do stanu szczelności, aby zioła mogły oddychać.
Ponadto parzenie musi odbywać się w termosie ze szklaną kolbą, ponieważ niepożądane jest parzenie ziół w metalowym pojemniku.
Plusy:
1. roślina wydziela znacznie więcej niż podczas parzenia w imbryku. Wysokiej jakości termos zapewnia temperaturę 50 stopni w ciągu 24 godzin.
2.Dostępność termosu
Minusy:
1.bardziej kłopotliwy i niewygodny niż czajnik
2. potrzebujesz termosu ze szklaną kolbą

3. Kąpiel wodna
Łaźnia wodna to urządzenie do podgrzewania substancji, składające się z dwóch pojemników różnej wielkości, woda nalewana jest do dużego pojemnika, mniejszy pojemnik stawiany jest na wodzie.
Najłatwiejszą opcją są dwie garnki.
Bardziej wygodny i użyteczny – konstrukcja dwóch szklanych kolb wykonanych ze szkła żaroodpornego (“zielarz”).
Plusy:
1. roślina wydziela tyle substancji ile może dać
Minusy:
1.najbardziej kłopotliwy sposób

4. Czajnik termiczny
Czajnik porcelanowy o podwójnych ściankach z korpusem i pokrywką. Między ścianami jest powietrze. Dzięki temu przez 40 minut taki czajnik utrzymuje reżim temperatury kąpieli wodnej.

Podczas warzenia w czajniku termicznym surowiec należy zalać wrzącą wodą, ponieważ najpierw obniża temperaturę do 87 stopni, a następnie ją utrzymuje.
Plusy:
1.zaparzanie jest dużo lepsze niż w zwykłym czajniczku
2. Tak wygodny jak zwykły czajnik
Minusy:
1.droższy niż zwykły czajnik i termos

Napar.

Podczas przygotowywania naparu roślinę zalewa się wodą o temperaturze pokojowej i przechowuje przez 4 do 48 godzin.
Plusy:
1. składniki odżywcze nie są niszczone po podgrzaniu
Minusy:
1. część substancji po prostu nie jest ekstrahowana z rośliny

Nalewki

Nalewka jest zwykle przygotowywana z 70% alkoholu lub wódki.
Rozdrobniony surowiec wsypujemy do pojemnika i umieszczamy w ciemnym miejscu na dwa tygodnie (jest to standardowy czas, może to być nieco mniej więcej dla danej rośliny). Podczas procesu przygotowania nalewkę należy wstrząsać kilka razy w tygodniu. Po dwóch tygodniach nalewkę należy przefiltrować.
Plusy:
1. dobra zdolność do ekstrakcji składników odżywczych
2.Długi czas przechowywania – do 2 lat
3. Wygoda podczas noszenia przy sobie (jeden posiłek to od 1/3 łyżeczki do 2 łyżek stołowych)
Minusy:
1. obecność alkoholu

Wyciąg.
Ekstrakt to odparowany wywar lub napar. Proces parowania doprowadzany jest albo do cieczy o wyższym stężeniu substancji czynnych, albo do proszku.
Plusy:
1. Wygodny do przenoszenia ze względu na małą objętość
Minusy:
1. niewygodne do samodzielnego wykonania
2. niedogodności w odbiorze, jeśli jest on wykonany samodzielnie i nie jest tabletkowany

Maść.

Do przygotowania maści potrzebny jest drobny proszek oraz baza w postaci wazeliny, lanoliny, słoniny, warzyw lub masła. Standardowy stosunek: 1 część proszku na 4 części bazy (objętościowo).
Plusy:
1. łatwy w użyciu
2.długi okres trwałości (do 1 roku)
Minusy:
1. Wiele maści wymaga przechowywania w niskiej temperaturze
2. wymaga zaprawy

 

Opr: kustosz.

Żródła: Wikipedia