Glistnik mały

Glistnik mały (Ranunculus ficaria L.) to typowy zwiastun wiosny. Europejczycy od dawna korzystają z bogatej w witaminę C rośliny po długiej zimie, dlatego często określa się ją mianem wiosennej sałatki. Liście były również używane jako skuteczne lekarstwo na szkorbut (= cricotus), zwłaszcza gdy w średniowieczu długie wyprawy morskie doprowadziły do masowych wybuchów szkorbutu.

 

 

Charakterystyka

Glistnik mały, o wysokości ok. 5-15 cm, ze złocistożółtymi kwiatami o średnicy ok. 25 mm. Twój trójlistny kielich zawiera wielolistne, rozłożyste płatki w kształcie gwiazdy. Od spodu są zielone, więc po zamknięciu stają się niewidoczne. Kwiaty z licznymi pręcikami i jajnikami. W deszczową pogodę kwiaty zamykają się, ale nawet przy dobrej pogodzie otwierają się dopiero o 9 rano i po 17:00.
Liście i łodygi są nagie i mięsiste, z guzkami na rogach. Dolne liście są długie, ogoniaste, naprzemienne, okrągłosercowate, górne pięcioklapowe. Między korzeniami leżą mięsiste, stożkowate bulwy.

Roślina rośnie prawie w całej Europie, Azji Zachodniej i Afryce Północnej. Charakterystyczny jest ich ostry nieprzyjemny smak. Świeże zioło zostało użyte w medycynie.

Aplikacje glistnika

Zastosowanie wewnętrzne: dawniej na szkorbut, krwawienie z ran, krwawienie dziąseł i obrzęk stawów.
Zastosowanie zewnętrzne: wcześniej na hemoroidy, brodawki i świerzb.

Dawkowanie
Nieznane.

Zagrożenia i skutki uboczne

Nieznane są zagrożenia i skutki uboczne celowego stosowania wysuszonego preparatu. W przypadku długotrwałego kontaktu skóry ze świeżo uszkodzoną rośliną istnieje ryzyko podrażnienia skóry i błon śluzowych przez składnik protoanemoninowy. Ponadto spożywanie dużych ilości świeżej rośliny może powodować pęcherze i oparzenia chemiczne, a także podrażnienie przewodu pokarmowego i podrażnienie dróg moczowych.

Inna aplikacja

Młode liście, zebrane przed kwitnieniem, wzbogacają sałatę jarą lub twarożek. Ponieważ zawierają tylko niewielkie ilości protoanemonin przed kwitnieniem, niewielkie ilości są nieszkodliwe. Dodatkowy test smaku daje pewność co do zawartości protoanemonin. Jeśli ma ostry gorzki smak, roślinę należy wysuszyć przed spożyciem, aby usunąć ją z organizmu. Ponieważ inne jaskry zawierają znacznie więcej protoanemonin, nie należy ich mylić z glistnikiem.

 

 

Opr: kustosz.

Żródło: mysewing.site