Alkohol jest doskonałym rozpuszczalnikiem i bardzo skutecznie „wysysa” wszystkie przydatne składniki z materiału wyjściowego. Zaletami nalewek jest możliwość długotrwałego przechowywania i stosowania w małych dawkach.

Bazując na doświadczeniach tradycyjnej medycyny nasi przodkowie szybko ujawnili ukryte możliwości ziół, jagód i innych darów natury w połączeniu z cudownymi właściwościami alkoholu. Receptury na nalewki lecznicze stały się tajemnicą rodzinną i były przekazywane z pokolenia na pokolenie. Nowoczesne metody sporządzania naparów leczniczych opierają się na starożytnych recepturach leków wymyślonych przez uzdrowicieli i zielarzy. Wiele kompozycji ginie bezpowrotnie, ale niektóre przeżyły i są z powodzeniem stosowane jako adiuwanty w leczeniu różnych chorób. Jako surowce brane są różne części roślin: trawa, kwiaty, liście, korzenie, kora, pąki, owoce itp. Jedna i ta sama roślina może być użyta do przygotowania różnych leków.

Właściwy dobór formy jest bardzo ważny, ponieważ każda metoda pozwala na wydobycie z surowców roślinnych określonych rodzajów substancji aktywnych, które odpowiadają za efekt leczniczy. Ziołowe surowce lecznicze są wykorzystywane w medycynie ludowej do sporządzania wywarów, naparów, par, nalewek, olejków, maści, syropów, proszków. owoce itp. Jedna i ta sama roślina może być używana do przygotowania różnych leków. Właściwy dobór formy jest bardzo ważny, ponieważ każda metoda pozwala na wydobycie z surowców roślinnych określonych rodzajów substancji aktywnych, które odpowiadają za efekt leczniczy. Ziołowe surowce lecznicze są wykorzystywane w medycynie ludowej do sporządzania wywarów, naparów, par, nalewek, olejków, maści, syropów, proszków. owoce itp. Jedna i ta sama roślina może być używana do przygotowania różnych leków. Właściwy dobór formy jest bardzo ważny, ponieważ każda metoda pozwala na wydobycie z surowców roślinnych określonych rodzajów substancji aktywnych, które odpowiadają za efekt leczniczy. Ziołowe surowce lecznicze są wykorzystywane w medycynie ludowej do sporządzania wywarów, naparów, par, nalewek, olejków, maści, syropów, proszków.

Nalewka to wyciąg alkoholowy składnika leczniczego z materiałów roślinnych. Alkohol jest doskonałym rozpuszczalnikiem i bardzo skutecznie „wysysa” wszystkie przydatne składniki z materiału wyjściowego. Prawie wszystkie przepisy na napary można zrealizować w formie nalewki. Alkohol etylowy jest niezbędnym składnikiem w produkcji nalewek leczniczych i leczniczych z ziół, jagód, owoców itp. Nalewki przygotowuje się na 70% alkoholu etylowym, wódce (40% alkoholu) lub winie.

Nalewki ziołowe mogą być deserowe lub gorzkie, lecznicze, o działaniu uspokajającym. Każdy z gatunków jest określony przez kryteria smakowe i efekt, jaki ma. Zaletami nalewek leczniczych jest możliwość długotrwałego przechowywania i stosowania w małych dawkach (najczęściej w kroplach). Lecznicze nalewki w wielu przypadkach pomagają zastąpić lub uzupełnić tradycyjną terapię i złagodzić stan pacjenta. Jednak fundusze te z reguły mają znacznie więcej przeciwwskazań. Tak więc żadne nalewki nie powinny być przyjmowane doustnie przez dzieci poniżej 12 lat, kobiety w ciąży i karmiące; nie zaleca się długotrwałego i niekontrolowanego stosowania leków zawierających alkohol. Ponadto każdy rodzaj początkowego surowca leczniczego ma swoje ograniczenia.

Nie stosuj samoleczenia, skonsultuj się z lekarzem przed przyjęciem jakichkolwiek nalewek leczniczych. Każdy rodzaj początkowego surowca leczniczego ma swoje ograniczenia. Nie stosuj samoleczenia, skonsultuj się z lekarzem przed przyjęciem jakichkolwiek nalewek leczniczych. Każdy rodzaj początkowego surowca leczniczego ma swoje ograniczenia. Nie stosuj samoleczenia, skonsultuj się z lekarzem przed przyjęciem jakichkolwiek nalewek leczniczych.

Doskonała jakość nalewek, oprócz ich skuteczności, to bardzo długi okres przydatności do spożycia. Zwykle trwa co najmniej 2-3 lata. Pozwala to na wykorzystanie materiałów wyjściowych w okresie ich maksymalnej „siły” i skuteczności oraz łatwe zaopatrzenie się w wymaganą ilość nalewki do następnego sezonu. Lub rób nalewki o charakterze „prewencyjnym” do wykorzystania w przyszłości, nawet jeśli nic nie boli. W rzeczywistości nalewka jest koncentratem produktu leczniczego. A jeśli napary i herbaty należy pić w „szklankach”, to nalewka – w kroplach. Smak alkoholu, a nawet podawany z gorzkimi roślinami, nie przypadnie do gustu każdemu, dlatego po spożyciu kropla nalewki jest zwykle dodawana do niewielkiej ilości czystej wody. W tej formie nalewkę alkoholową można stosować nawet w leczeniu dzieci. Należy o tym pamiętać że alkohol szybko odparowuje i z czasem stężenie nalewki wzrasta. Dlatego należy zmniejszyć dawkę przyjmowanego leku.

Rodzaje nalewek

Bogactwo składników, które można włączyć do składu nalewki, otwiera naprawdę nieskończone możliwości wyobraźni w tworzeniu oryginalnego bukietu cech smakowych napoju. Efekt leczniczy organicznie uzupełniają aromatyczne właściwości przypraw i innych egzotycznych dodatków, które czynią Twój „produkt” wyjątkowym. Twoje twórcze poszukiwania nieuchronnie przyciągną uwagę otaczających Cię osób: wyjątkowe właściwości docenią Twoja rodzina, przyjaciele i bliscy. Nalewka może być stosowana zarówno jako napój, jak i jako lek. Obniżając zawartość alkoholu i skupiając się nie na właściwościach leczniczych, ale na smaku, możesz używać go jako napoju odurzającego. W zależności od upodobań nalewkę można przygotować zarówno na bazie 70-stopniowego alkoholu, jak i mniej mocnych napojów (np. wódki).
Dla uregulowania konsystencji i smaku można w recepturze zawrzeć cukier lub miód, wtedy otrzymuje się słodką nalewkę, zazwyczaj słodkie nalewki o stopniach mniejsze niż 30, od 18-20 stopni do 28 stopni. zwane likierami. Przy dużej liczbie ostrych lub gorzkich składników uzyskuje się gorzką nalewkę, najczęściej 38-40 stopni.

Złożone preparaty skoncentrowanych nalewek zawierające dużą liczbę składników, w tym miód (i inne produkty pszczele), syropy, orzechy, przyprawy itp., nazywane są balsamami. Z reguły mają ogólne działanie wzmacniające, immunostymulujące i są wykorzystywane w celach profilaktycznych.

Często nalewki stosuje się do uszlachetniania mocnych napojów alkoholowych, nadawania im smaku i bukietu. Nie powinieneś nalegać na całą ilość napoju na żadne konkretne zioło. Wystarczy dodać do butelki kilka kropel nalewki (lub kilka) – a zwykła wódka lub bimber będzie miała oryginalny smak. Dzięki temu możesz nawet stworzyć swój własny balsam leczniczy.
Niemniej jednak, nawet w napojach, które pierwotnie nie były przeznaczone do leczenia, leczniczą moc nalewek należy skierować przede wszystkim na leczenie, aby uzyskać użyteczny współczynnik, który natura daje ludziom.

Przygotowanie surowców zielarskich do nalewek

Do przygotowania naparów często używa się świeżych surowców roślinnych, trawa i liście są świeżo ścięte i układane bez mocnego mielenia. Grube łodygi, kora i korzenie są kruszone na kawałki o długości około 1-2 cm, świeże kwiaty, kosze kwiatowe, świeże małe owoce i jagody, nasiona układane są w całości, miażdżone są tylko szczególnie duże owoce i kwiatostany.
Suche rośliny dają bardziej przewidywalne wyniki, ponieważ Wilgoć w roślinie, zwłaszcza w owocach, jagodach i luźnych roślinach, może rozcieńczyć stężenie alkoholu w produkcie końcowym. Suche materiały roślinne są również rozdrabniane w zależności od stanu surowców. Jeśli kwiaty, trawa i liście są cienkie i delikatne, lepiej ułożyć je w całości tak, jak były przechowywane. Przy grubej, gęstej strukturze lepiej zmielić surowiec, aby ułatwić ekstrakcję niezbędnych substancji leczniczych.

Przy odpowiednim zmieleniu surowca struktura komórkowa i procesy dyfuzji będą przebiegały optymalnie sprawnie, ekstrakcja ulegnie spowolnieniu, ale uzyskany ekstrakt będzie zawierał mniej zanieczyszczeń mechanicznych i będzie łatwiejszy do oczyszczenia. Suche surowce są kruszone do optymalnych rozmiarów: liście, kwiaty, zioła do 3-5 mm; łodygi, korzenie, kora do 10-30 mm; owoce do 30-50 mm.

Przygotowanie ekstrahenta do nalewek

Nigdy nie należy używać 96% alkoholu do ekstrakcji, tylko 70%. Nie ekstrahuje się alkoholu o sile ponad 70% brązowych surowców i składników odżywczych. Substancje rozpuszczalne w wodzie najlepiej ekstrahować mocą cieczy do 20%, rozpuszczalne w alkoholu – o mocy ponad 60%, dlatego do ekstrakcji zarówno substancji rozpuszczalnych w wodzie, jak i rozpuszczalnych w alkoholu zaleca się stosowanie alkohol o mocy 40-50% (wódka). Alkohol do pożądanej mocy rozcieńcza się destylowaną, w skrajnych przypadkach – przegotowaną oczyszczoną wodą.

Substancje aktywne, które można wyekstrahować tego typu maceracją: Karotenoidy (prowitamina A), tokoferole (witamina E), związki aromatyczne, fitosterole, flawonoidy, garbniki, barwniki, alkaloidy i wiele innych.

Rośliny:

Wszystkie rodzaje roślin, które rozpuszczają olej i wodę. Alkohol lepiej je rozpuszcza i wydobywa się bardziej zróżnicowaną gamę potrzebnych substancji. Nalewki mogą być proste, otrzymane z jednej rośliny lub złożone z mieszanki kilku roślin.

Technologia wytwarzania nalewek

Technologia nalewek jest na ogół bardzo prosta. Surowiec jest kruszony (w razie potrzeby) i umieszczany w hermetycznie zamkniętym naczyniu z szeroką szyjką. Następnie wlewa się do niego wymaganą ilość alkoholu, wódki lub wysokiej jakości bimbru. Surowiec wylewa się tak, aby nad nim znajdowały się 2-3 palce alkoholu i dociera do samego wieczka naczynia. Stosunek objętości jest najczęściej przyjmowany 1: 1. A stosunek wagowy wynosi 1: 5. Tych. alkohol musi obejmować wszystkie surowce. (Waga suchego surowca – ziół jest około 5 razy mniejsza niż waga alkoholu o tej samej objętości). Należy zawsze pamiętać, że sok z surowców rozrzedza alkohol i tym samym obniża jego moc, dlatego soczyste surowce podaje się nie w 40-50%, ale w 70% alkoholu.

Należy pamiętać, że promienie słoneczne i ogólnie światło niszczą niektóre naturalne pigmenty i nalewka staje się brązowa lub szara, dlatego nalewki lepiej nalegać w ciemnym, nie gorącym miejscu lub w ciemnym naczyniu zawiniętym w naczynie papier. Nalewka jest przechowywana przez co najmniej 7-10 dni w temperaturze pokojowej, po czym jest filtrowana, chociaż niektóre rodzaje nalewek nie są filtrowane, ponieważ im dłużej leczniczy surowiec znajduje się w alkoholu, tym wyższe są jego właściwości lecznicze. Na przykład nalewka z suszonych kurek nie jest filtrowana, jest wstrząsana przed użyciem i pobierana z osadem.

Przechowywać w szczelnie zamkniętym szklanym pojemniku (wskazane jest przechowywanie nalewek leczniczych w pojemniku z ciemnego szkła) w ciemnym miejscu, zwykle w temperaturze pokojowej, tylko niektóre z nich przechowuje się w lodówce. W tej postaci nalewka zachowuje swoje właściwości lecznicze przez kilka lat. Nalewki nakładać w postaci kropli lub w postaci balsamów i okładów, a także podczas wcierania.

Robiąc nalewki, nie polegaj na swojej pamięci, ale pamiętaj aby opisać butelki (naczynia), jaki to jest nalewka, kiedy została wykonana i w jakich przypadkach powinna być używana i jak ją dozować. Należy również prowadzić ewidencję i przepisy na balsamy oraz skład mikstur, najbardziej udanych i przyjemnych dla Ciebie.

Adaptacja: kustosz.

Źródło: www.tursar.ru